കർക്കിടക വാവ്ബലി:

ഇക്കൊല്ലത്തെ കർക്കിടകവാവ് (പിതൃതർപ്പണം) ജൂലെ 24-നാണ് ആചരിക്കുന്നത്. മലയാളകലണ്ടർ പ്രകാരം കർക്കിടകം അവസാന മാസം ആയതിനാൽ, ഈ കാലഘട്ടം ഭാരതത്തിലെ ഹൈന്ദവ സമൂഹത്തിന് അത്യധികം പ്രധാനമാണ്.

കർക്കിടക മാസത്തിലെ കറുത്തവാവിനോടനുബന്ധിച്ച് ആചരിക്കുന്ന വാവുബലി ഒരു വിശിഷ്ടമായ പിതൃസ‌രണാചാരമാണ്.

എന്താണ് കർക്കിടകത്തിലെ വാവു ബലിയുടെ ഐതിഹ്യം:

പിതൃതർപ്പണത്തിന്റെ മഹത്വം വ്യക്തമാക്കുന്ന ഒരു പ്രാധാന്യപ്പെട്ട കഥ ഇതിഹാസങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്നു. മഹാഭാരതത്തിലെ കർണ്ണൻ ഉദാരഹൃദയനും ദാനശീലനും ആയിരുന്നു. യുദ്ധത്തിൽ വീരമൃത്യു പ്രാപിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം സ്വർഗത്തിൽ എത്തി. എന്നാൽ അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ച ഭക്ഷണം സ്വർണ്ണം മാത്രമായിരുന്നു. അതിജീവിതനായ കർണ്ണൻ അതിൻ്റെ കാരണം അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ, ദേവേന്ദ്രൻ വ്യക്തമാക്കിയത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു: 'ജീവിച്ചിരിക്കെ കർണ്ണൻ പിതൃകർമ്മങ്ങളോ ശ്രാദ്ധങ്ങളോ ചെയ്യാത്തതിനാലാണ് അദ്ദേഹത്തിന് അത്തരം ഫലം നേരിടേണ്ടി വന്നത്.'

കർണ്ണൻ തന്റെ അകമഴിഞ്ഞ ദാനങ്ങളിലൂടെ സ്വർണ്ണം ധാരാളമായി നൽകിയിരുന്നുവെങ്കിലും, അദ്ദേഹം തന്റെ പിതൃകർത്തവ്യങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധകാണിച്ചിരുന്നില്ല. തന്റെ ജന്മത്തെ ആശ്രയിച്ചുള്ള പരിമിതികളാൽ പിതൃകർമങ്ങൾ നിർവഹിക്കാൻ കഴിയാതെ വന്ന കർണ്ണൻ സ്വർഗത്തിൽ നിന്നും അനുമതിയോടെ ഭൂമിയിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. പതിനഞ്ചുദിവസത്തെ ഒരു കാലയളവിനുള്ളിൽ അദ്ദേഹം പിതൃക്കൾക്ക് ജലവും അന്നവും നൽകി ശ്രാദ്ധചടങ്ങുകൾ നിർവഹിച്ചു. ഈ കാലയളവിനെ പിതൃപക്ഷം എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. .

ഈ കഥയുടെ മുഖ്യസന്ദേശം ഇതാണ്: പിതൃകർമങ്ങൾ നിർവഹിക്കാതെ, മറ്റ് ഏതുവിശാലമായ പുണ്യപ്രവർത്തികൾ ചെയ്‌താലും, അത് അപൂർണ്ണമായിരിക്കും. പൂർവ്വികർക്കുള്ള കർത്തവ്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധ യുടെയും ആദരവോടെയും നിർവഹിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ ധാർമ്മിക ഉത്തരവാദിത്വമാണെന്നും ഈ കഥ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു

ദേവന്മാരെക്കാൾ മുൻതൂക്കം പിതൃക്കൾക്ക്:

ശാസ്ത്രമനുസരിച്ച് ദേവന്മാരെക്കാൾ മുമ്പായി ആചരണീയരാണ്പിതൃക്കൾ. പിതൃകർമ്മങ്ങൾ ശരിയായി ചെയ്തിട്ടില്ലെങ്കിൽ ദേവപൂജകൾക്കും യഥാർത്ഥ ഫലം ലഭിക്കില്ല. എല്ലാ അനുഗ്രഹങ്ങൾക്കും അടിസ്ഥാനമായി വേണ്ടത് പിതൃപ്രീതി തന്നെയാണ്. ആരോഗ്യം, വിജ്ഞാനം, സമ്പത്ത്, കുടുംബ സൗഖ്യം എന്നിവയെല്ലാം പിതൃകളുടെ അനുഗ്രഹത്തിൽ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം. അറിയുന്നവരും അറിയാത്തവരവുമായ എല്ലാ പിതൃക്കൾക്കും, സർവ്വ ജീവജാലങ്ങൾക്കും വേണ്ടിയാണ് പിണ്ഡം സമർപ്പിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അച്ഛനും അമ്മയും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർക്കും അവരെ ഒഴിച്ച് മറ്റു പിതൃക്കൾക്കായി കൃത്യമായ പിണ്ഡകർമ്മം നിർവഹിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

ബലിതർപ്പണം എന്നാൽ എന്ത്?

പിതൃകർമ്മങ്ങൾ ശാസ്ത്രീയമായി അനുഷ്ഠിക്കുമ്പോൾ, നമ്മിൽ നിലകൊള്ളുന്ന പിതൃകോശങ്ങൾ സംതൃപ്തരാകുകയും അതിന്റെ ഫലമായി അറിവ്, ആരോഗ്യം, സമൃദ്ധി തുടങ്ങിയ അനുഗ്രഹങ്ങൾ നമ്മിലേക്ക് എത്തിചേരുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം. അരി വേവിച്ച്ശർക്കര, തേൻ, പഴം, എള്ള്, നെയ്യ് എന്നിവ ചേർത്തുകൊണ്ട്തയ്യാറാക്കുന്ന കവിംഗ് ആണ് പിണ്ഡമായി സമർപ്പിക്കുന്നത്. ഇതാണ് ബലി തർപ്പണം എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. മൂന്നു ഇഴയുള്ള ദർഭ കെട്ടിയ പവിത്രം കൈയിൽ ധരിച്ചാണ് ഈ അർപ്പണം ചെയ്യുന്നത്.

ആചാരങ്ങൾ

ശ്രാദ്ധം ചെയ്യുന്ന ദിവസം മുമ്പ് ഒരു സമയം മാത്രമേ ഭക്ഷണം കഴിക്കാവൂ. കഴിയാത്തവർ ഒരു നേരം അരിഭക്ഷണം, മറ്റു രണ്ടു നേരം ഗോതമ്പ് വിഭവങ്ങൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുക. ശ്രാദ്ധ ദിവസം രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു കുളിച്ച്, ഈറനോട് ആചാര്യൻ്റെ മുമ്പിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു, കൈയിൽ ദർഭ പവിത്രം ധരിച്ചു, മുമ്പിൽ എള്ള്, പൂവ്, ചന്ദനം വച്ച്, വിഷ്ണുവിനെയും അഷ്ടദിക്ക്പാലകരെയും ബ്രഹ്മാവിനെയും പ്രാർത്ഥിച്ച ശേഷമാണ് ശ്രാദ്ധം ആരംഭിക്കേണ്ടത്. വിഷ്ണുസാന്നിധ്യം ഇല്ലാതെ ചെയ്യുന്നതായാൽ പിതൃക്കളുടെ ഹിതത്തിന് വേണ്ടത് അസ്വീകര്യമായി മാറും എന്നും വിശ്വാസമുണ്ട്.

പിതൃക്കളുടെ രൂപങ്ങൾ മനസ്സിൽ സങ്കല്പിച്ച്, പിണ്ഡം ഉരുട്ടി, എള്ള്, പൂവ്, ചന്ദനം, വസ്ത്രസങ്കല്പമായി ഒരു നൂൽ കഷ്ണം എന്നിവ ചേർത്ത്'ഈ അന്നം സ്വീകരിച്ച്തൃപ്‌തരായി വിഷ്ണുപദം പ്രാപിക്കൂ' എന്ന പ്രാർഥനയോടെയാണ് ശ്രാദ്ധം നടത്തേണ്ടത്. ആചാര്യനില്ലാതെ ബലി അർപ്പിക്കരുത്. ചടങ്ങുകൾക്കുശേഷം നാക്കില ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തിൽ പിണ്ഡം സമർപ്പിച്ച്വീണ്ടും കുളിച്ച് വരണം, പിന്നെ ആചാര്യനു ദക്ഷിണ നല്കണം.

ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ചില കാര്യങ്ങൾ

ഇന്ന് തിരക്കായ ജീവിതത്തിലൂടെ പിതൃകർമ്മങ്ങൾ കൃത്യമായി ചെയ്യാൻ പലർക്കും സാധിക്കാറില്ല. എങ്കിലും കഴിയുന്നവർ വാവ് നാളിൽ ബലിതർപ്പണം നിർവഹിക്കാൻ ശ്രമിക്കണം. അതും സാധിക്കാത്ത പക്ഷം, ആ ദിവസം മത്സ്യം, മാംസം, മദ്യം, ലൈംഗിക പ്രവർത്തനം, പാചകം ചെയ്തധാന്യങ്ങൾ എന്നിവ ഒഴിവാക്കണം. പകരം വിഷ്‌ണു ഭജനം ചെയ്യുകയും, ശുദ്ധവസ്ത്രം ധരിക്കുകയും, അന്നദാനമായാണ് ശ്രാദ്ധത്തിന് പകരം ഒരു ധർമ്മമായി അർഹരായ ഒരാൾക്ക് ആഹാരം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നത് വിശേഷമായ പുണ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഇതിലൂടെ പിതൃകരുണയെ നേടി ജീവിതത്തിൽ ഐശ്വര്യവും സൗഖ്യവും നിലനിർത്താമെന്ന വിശ്വാസം ഹിന്ദുധർമ്മത്തിൽ ഉണ്ട്.

നമ്മുടെ മൂല്യങ്ങൾക്കും പാരമ്പര്യത്തിനും നൽകേണ്ട ആത്മീയ പ്രാധാന്യമായാണ് ഈ പിതൃകർമ്മങ്ങൾ കണക്കാക്കപ്പെടേണ്ടത്. അതിനാൽ തന്നെ, നമ്മുടെ പൂർവ്വികരുടെ അനുഗ്രഹം തേടി ഈ കർമ്മങ്ങൾ മനസ്സോട്കൂടി കൃത്യമായി ആചരികേണ്ടതും അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.

ലേഖിക: ശ്രീമതി ലേഖ രാംകുമാർ